Byeee kut Jakarta
Blijf op de hoogte en volg Tom & Tamar
19 Januari 2016 | Indonesië, Batavia
Hallo vriendjes,
Vandaag, dinsdag 19 januari, zijn we vroeg opgestaan in ons hotel. We zijn al een beetje bijgekomen van de shock in Jakarta, maar we besluiten toch om verder te gaan reizen naar de culturele hoofdstad van Indonesië, namelijk Yogjakarta. Deze stad schijnt veel vriendelijker en rustiger te zijn. Ook zijn hier veel meer leuke dingen te doen, dus het besluit was snel gemaakt.
Om toch nog even gebruik te maken van de faciliteiten van het hotel, zijn we in het zwembad even lekker gaan zwemmen. Ondanks dat het bewolkt was, zijn we in het kwartiertje dat we er zijn geweest al bruin geworden, te zien aan onze tan lines.
Nadat we gezwommen hadden, wilden we even de omgeving van het hotel bekijken. Vanuit het raam zagen we al wel dat er naast ons hotel een soort van afvalverbranding was en een heel drukke weg. Niet echt de leuke dingen dus. Ook was er een supermarkt waar we besloten heen te gaan. We moesten maar 5 meter over de weg naar de supermarkt, maar aangezien er geen stoep was, moesten we over de weg waar duizenden scooters en auto's per minuut voorbij kwamen. Dat was nog best wel lastig.
Toen we terug kwamen hebben we de spullen weer ingepakt en zijn we met de taxi naar het treinstation gereden (vanuit hier waren we van plan de trein te pakken naar Yogjakarta). De taxirit was wel leuk omdat we nog wat van Jakarta hadden gezien, maar we zagen wel dat het er wel grauw uitzag met veel beton en afval op de wegen. Ook was er letterlijk niks leuks om heen te gaan, dus leek het ons wel een verstandig keus om te vertrekken. We zagen veel mensen om ons heen een beetje hangen onder bruggen of op de straat. In de slootjes lag afval en er waren overal huisjes gemaakt van allerlei soorten oud ijzer en hout.
Er was wel een enorme tegenstelling. Je had aan de ene kant het enorm drukke verkeer en aan de andere kant, naast de wegen, veel mensen die lagen te slapen of met elkaar zaten te roken naast de wegen. Jakarta is een zakenstad waar het druk is, maar de mensen die niks met de zaken te maken hebben hangen er een beetje rond.
Wat nog wel opviel was dat, toen we rondreden in het zakencentrum waar de aanslag was gepleegd, er allemaal demonstraties waren van moslims voor westerse kantoren. Om hun heen stond veel politie, dus kregen we al weer een naar gevoel. Achteraf bleek het een demonstratie te zijn van moslims tegen IS, maar vanwege de aanslagen was je beeld van alles in Jakarta bij voorbaat slecht en dat je op moest passen. Dat gevoel dat er overal gevaar schuilt en je steeds over je schouder moet kijken is ook niet fijn.
Maar goed, eenmaal aangekomen op het station hadden we kaartjes gekocht voor de treinreis. 30 euro voor 8 uur in de eerste klas reizen is niet veel geld. Dit scheelde ons weer gedoe om met het vliegtuig te gaan, wat ook wel fijn is. Wat wel jammer was, was dat de trein pas 4,5 uur later weg zou gaan, dus moesten we al die tijd op het station doorbrengen. Dit was op zich niet heel verkeerd omdat je wel om je heen kon kijken en van alles zag. Wat opviel was dat er veel politie rondliep, wat waarschijnlijk met de eerdere aanslagen te maken had. Er werd namelijk verzocht om bij de drukke plekken weg te blijven waar veel westerse mensen of bedrijven zouden zijn. We zaten tussen een Starbucks en KFC in, wat de politiemacht verklaarde.
Eenmaal in de trein aangekomen zagen we dat we stoelen hadden met veel beenruimte in een ruimte met airco. Het was er 15 graden koeler dan buiten, dus we hadden een prima reis voor de boeg op deze manier. We vertrokken en zagen veel van het drukke Jakarta om ons heen: alleen maar beton en verkeer. Daarna reden we door de slums heen, waar we maar 20 km per uur reden aangezien iedereen op het spoor stond. De machinist was voortdurend aan het toeteren en je zag overal om je heen mensen over de rails lopen. Je zag voetballende kinderen en scooters die op het laatste moment voor de trein langs schoten. Leuk om te zien dus!
Daarna werd het snel donker, dus zag je buiten helaas niks meer. In de trein was het prima te doen, behalve dat een kind mega vervelend was, zodat er constant lawaai om je heen was.
Toen we aankwamen in Yogjakarta was het inmiddels kwart voor 1 's nachts en moesten we nog een taxi pakken naar ons hostel. Er stonden allemaal taxi chauffeurs om ons heen die ons in hun taxi's wilden krijgen, dus was er wel weer zo'n gespannen sfeertje. We gingen met een chauffeur mee, die we te veel betaalden. We wisten het bij voorbaat al, maar we wilden zsm bij ons hostel aankomen. We betaalden alsnog maar 6 euro, maar toch is dit 6 keer duurder dan een normale taxirit. De chauffeur heeft ons vervolgens netjes bij het hostel afgeleverd.
Het hostel zag er heel leuk uit met veel verwijzingen naar backpacken en vriendelijk personeel dus we hadden na al die uren voor het eerst een soort van vertrouwde omgeving om ons heen. Het leek dat de leuke reisbestemming bereikt was!
Xoxo
Vandaag, dinsdag 19 januari, zijn we vroeg opgestaan in ons hotel. We zijn al een beetje bijgekomen van de shock in Jakarta, maar we besluiten toch om verder te gaan reizen naar de culturele hoofdstad van Indonesië, namelijk Yogjakarta. Deze stad schijnt veel vriendelijker en rustiger te zijn. Ook zijn hier veel meer leuke dingen te doen, dus het besluit was snel gemaakt.
Om toch nog even gebruik te maken van de faciliteiten van het hotel, zijn we in het zwembad even lekker gaan zwemmen. Ondanks dat het bewolkt was, zijn we in het kwartiertje dat we er zijn geweest al bruin geworden, te zien aan onze tan lines.
Nadat we gezwommen hadden, wilden we even de omgeving van het hotel bekijken. Vanuit het raam zagen we al wel dat er naast ons hotel een soort van afvalverbranding was en een heel drukke weg. Niet echt de leuke dingen dus. Ook was er een supermarkt waar we besloten heen te gaan. We moesten maar 5 meter over de weg naar de supermarkt, maar aangezien er geen stoep was, moesten we over de weg waar duizenden scooters en auto's per minuut voorbij kwamen. Dat was nog best wel lastig.
Toen we terug kwamen hebben we de spullen weer ingepakt en zijn we met de taxi naar het treinstation gereden (vanuit hier waren we van plan de trein te pakken naar Yogjakarta). De taxirit was wel leuk omdat we nog wat van Jakarta hadden gezien, maar we zagen wel dat het er wel grauw uitzag met veel beton en afval op de wegen. Ook was er letterlijk niks leuks om heen te gaan, dus leek het ons wel een verstandig keus om te vertrekken. We zagen veel mensen om ons heen een beetje hangen onder bruggen of op de straat. In de slootjes lag afval en er waren overal huisjes gemaakt van allerlei soorten oud ijzer en hout.
Er was wel een enorme tegenstelling. Je had aan de ene kant het enorm drukke verkeer en aan de andere kant, naast de wegen, veel mensen die lagen te slapen of met elkaar zaten te roken naast de wegen. Jakarta is een zakenstad waar het druk is, maar de mensen die niks met de zaken te maken hebben hangen er een beetje rond.
Wat nog wel opviel was dat, toen we rondreden in het zakencentrum waar de aanslag was gepleegd, er allemaal demonstraties waren van moslims voor westerse kantoren. Om hun heen stond veel politie, dus kregen we al weer een naar gevoel. Achteraf bleek het een demonstratie te zijn van moslims tegen IS, maar vanwege de aanslagen was je beeld van alles in Jakarta bij voorbaat slecht en dat je op moest passen. Dat gevoel dat er overal gevaar schuilt en je steeds over je schouder moet kijken is ook niet fijn.
Maar goed, eenmaal aangekomen op het station hadden we kaartjes gekocht voor de treinreis. 30 euro voor 8 uur in de eerste klas reizen is niet veel geld. Dit scheelde ons weer gedoe om met het vliegtuig te gaan, wat ook wel fijn is. Wat wel jammer was, was dat de trein pas 4,5 uur later weg zou gaan, dus moesten we al die tijd op het station doorbrengen. Dit was op zich niet heel verkeerd omdat je wel om je heen kon kijken en van alles zag. Wat opviel was dat er veel politie rondliep, wat waarschijnlijk met de eerdere aanslagen te maken had. Er werd namelijk verzocht om bij de drukke plekken weg te blijven waar veel westerse mensen of bedrijven zouden zijn. We zaten tussen een Starbucks en KFC in, wat de politiemacht verklaarde.
Eenmaal in de trein aangekomen zagen we dat we stoelen hadden met veel beenruimte in een ruimte met airco. Het was er 15 graden koeler dan buiten, dus we hadden een prima reis voor de boeg op deze manier. We vertrokken en zagen veel van het drukke Jakarta om ons heen: alleen maar beton en verkeer. Daarna reden we door de slums heen, waar we maar 20 km per uur reden aangezien iedereen op het spoor stond. De machinist was voortdurend aan het toeteren en je zag overal om je heen mensen over de rails lopen. Je zag voetballende kinderen en scooters die op het laatste moment voor de trein langs schoten. Leuk om te zien dus!
Daarna werd het snel donker, dus zag je buiten helaas niks meer. In de trein was het prima te doen, behalve dat een kind mega vervelend was, zodat er constant lawaai om je heen was.
Toen we aankwamen in Yogjakarta was het inmiddels kwart voor 1 's nachts en moesten we nog een taxi pakken naar ons hostel. Er stonden allemaal taxi chauffeurs om ons heen die ons in hun taxi's wilden krijgen, dus was er wel weer zo'n gespannen sfeertje. We gingen met een chauffeur mee, die we te veel betaalden. We wisten het bij voorbaat al, maar we wilden zsm bij ons hostel aankomen. We betaalden alsnog maar 6 euro, maar toch is dit 6 keer duurder dan een normale taxirit. De chauffeur heeft ons vervolgens netjes bij het hostel afgeleverd.
Het hostel zag er heel leuk uit met veel verwijzingen naar backpacken en vriendelijk personeel dus we hadden na al die uren voor het eerst een soort van vertrouwde omgeving om ons heen. Het leek dat de leuke reisbestemming bereikt was!
Xoxo
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
