Konijnen en gratis eten
Blijf op de hoogte en volg Tom & Tamar
16 Januari 2016 | Japan, Tokio
Hallo trouwe snuitjes,
Voor foto's:
https://goo.gl/photos/qX5LZAWsb6Ux4AD48
Vandaag, zaterdag 16 januari, zijn we met Masa naar een privé museum gegaan van Nezu, een rijke Japanse dude die midden in het centrum een gigantisch terrein heeft gekocht, er een museum in heeft gezet die voor iedereen toegankelijk is met een tuin van hier tot Tokyo. Deze man had Chinese beelden van 1400 voor Christus, dus dat moet met 7000 items aardig wat gekost hebben. Neemt niet weg dat het heel interessant was om daar rond te lopen, want je had allemaal beelden, relikwieën en scrolls uit de Japanse en Chinese cultuur van duizenden jaren oud. Nadat we in het museum hebben rondgekeken zijn we de tuin in gelopen. Het was er echt heel erg mooi met overal pagodes van duizenden jaren oud, mooie bomen en vijvers vol met karpers. Ook hier was het weer doodstil terwijl je omringd was door hoge gebouwen.
Toen we in de tuin rondliepen, kwam er een Chinees naar ons toegerend om te vragen of we stil wilden zijn. Het bleek dat twee bekende bloggers daar iets voor hun channel aan het opnemen waren. Het was niet meer vloggen, maar ze werden echt gefilmd door 8 mensen. Toen wij vroegen wat er aan de hand was, werden wij nog op se foto gezet met een beer, dus wie weer kent half China ons binnenkort.
Nadat we in het museum zijn geweest, zijn we naar Shinjuku gegaan, waar je naast een business district met red light het volgend tripadvisor beste park van Tokyo hebt, genaamd Meiji Jingu. Ja ja, spreek al een aardig woordje over de grens. Maar goed, ook hier hadden we weer geluk met het weer en was het lekker zonnig met een blauwe sky. We hebben er weer in alle rust rondgelopen en mooie landschappen gezien. Ondanks dat we dit al een aantal keer eerder deze reis hebben gezien, was het toch weer indrukwekkend. Ook hebben we even zonder jas, midden in de winter, geslapen wat ook erg chill was.
In het park had je ook een soort Burgers Bush met exotische planten, waar we ook nog even geweest zijn.
Het werd inmiddels al weer avond, dus besloten we naar Shimo-Kitazawa te gaan om te eten. Dit is een hippie buurt in Tokyo met laagbouw (opmerkelijk!) en allemaal tweedehands en vintage winkels. De mensen daar waren niet meer van die schoolmeisjes zoals we eerder gezien hadden, maar diehard hippies die zo uit Berlijn leken te komen. De sfeer was leuk daar en je had voor de verandering goedkope restaurant met goedkoop bier.
Voordat we wat gingen eten zijn we eerst nog naar een Rabbit café gegaan, wat natuurlijk de droom is van Tamar. Daar hebben we wat gedronken en konijnen gevoerd, ook weer echt iets geks en Japans. Tamar vond het allemaal heel cute en lief en ging dood van binnen.
Toen zijn we dus wat gaan eten in een heel leuk restaurant met veel jonge, leuke mensen. We zaten aan een keukenbar, dus zagen we al het eten bereid worden. Leuk om te zien, maar onze kleren zijn er wel echt mega door gaan stinken. We hebben van alles gegeten, varkensvlees van de bbq, garnalen, Lotuswortel, kip, gefrituurde ei sticks en de lekkerste frietjes die er zijn. Hier deden ze een soort van viskruiden met groene ui snippers.
In het restaurant kwamen we aan de praat met een Peruviaan, een Duitser en een Japanner. De Japanner was erg vriendelijk en bestelde steeds voor iedereen allemaal gerechten die je normaal niet zou eten. Ook bood hij ons allemaal bier aan, het hield niet op. Dus op een gegeven moment gingen we denken dat hij iets van ons wilden, dus bleven we maar wat meer op onze hoede. Via Google translate vroeg hij ons allemaal dingen, maar een gesprek was niet echt te voeren met hem, dus was het allemaal wel apart. Ondanks alles was hij heel vriendelijk en zei hij dat we terug moesten komen naar Japan.
Toen we weg wilden gaan en om de rekening vroegen, bood hij aan om het te betalen. Nu kregen we nog meer een gevoel dat we op moesten passen, maar hij stond er op dat hij zou betalen. Dat heeft hij dus uiteindelijk gedaan en hij bracht ons naar de deur. Hij wenste ons een fijne avond, we bedankten hem, en hij ging naar binnen.
Hij wilde dus totaal niks van ons en bleek dus heel vriendelijk te zijn achteraf. In Nederland had zo'n iemand wat van je willen hebben, maar hier kan het blijkbaar gewoon!:) Dit paste op zich wel in het beeld van vriendelijke, behulpzame Japanners.
Hierna zijn we naar 'huis' gegaan en hebben we nog even gechilld waarna we zijn gaan slapen!
Dit was het weer voor deze dag. Houjeee
Voor foto's:
https://goo.gl/photos/qX5LZAWsb6Ux4AD48
Vandaag, zaterdag 16 januari, zijn we met Masa naar een privé museum gegaan van Nezu, een rijke Japanse dude die midden in het centrum een gigantisch terrein heeft gekocht, er een museum in heeft gezet die voor iedereen toegankelijk is met een tuin van hier tot Tokyo. Deze man had Chinese beelden van 1400 voor Christus, dus dat moet met 7000 items aardig wat gekost hebben. Neemt niet weg dat het heel interessant was om daar rond te lopen, want je had allemaal beelden, relikwieën en scrolls uit de Japanse en Chinese cultuur van duizenden jaren oud. Nadat we in het museum hebben rondgekeken zijn we de tuin in gelopen. Het was er echt heel erg mooi met overal pagodes van duizenden jaren oud, mooie bomen en vijvers vol met karpers. Ook hier was het weer doodstil terwijl je omringd was door hoge gebouwen.
Toen we in de tuin rondliepen, kwam er een Chinees naar ons toegerend om te vragen of we stil wilden zijn. Het bleek dat twee bekende bloggers daar iets voor hun channel aan het opnemen waren. Het was niet meer vloggen, maar ze werden echt gefilmd door 8 mensen. Toen wij vroegen wat er aan de hand was, werden wij nog op se foto gezet met een beer, dus wie weer kent half China ons binnenkort.
Nadat we in het museum zijn geweest, zijn we naar Shinjuku gegaan, waar je naast een business district met red light het volgend tripadvisor beste park van Tokyo hebt, genaamd Meiji Jingu. Ja ja, spreek al een aardig woordje over de grens. Maar goed, ook hier hadden we weer geluk met het weer en was het lekker zonnig met een blauwe sky. We hebben er weer in alle rust rondgelopen en mooie landschappen gezien. Ondanks dat we dit al een aantal keer eerder deze reis hebben gezien, was het toch weer indrukwekkend. Ook hebben we even zonder jas, midden in de winter, geslapen wat ook erg chill was.
In het park had je ook een soort Burgers Bush met exotische planten, waar we ook nog even geweest zijn.
Het werd inmiddels al weer avond, dus besloten we naar Shimo-Kitazawa te gaan om te eten. Dit is een hippie buurt in Tokyo met laagbouw (opmerkelijk!) en allemaal tweedehands en vintage winkels. De mensen daar waren niet meer van die schoolmeisjes zoals we eerder gezien hadden, maar diehard hippies die zo uit Berlijn leken te komen. De sfeer was leuk daar en je had voor de verandering goedkope restaurant met goedkoop bier.
Voordat we wat gingen eten zijn we eerst nog naar een Rabbit café gegaan, wat natuurlijk de droom is van Tamar. Daar hebben we wat gedronken en konijnen gevoerd, ook weer echt iets geks en Japans. Tamar vond het allemaal heel cute en lief en ging dood van binnen.
Toen zijn we dus wat gaan eten in een heel leuk restaurant met veel jonge, leuke mensen. We zaten aan een keukenbar, dus zagen we al het eten bereid worden. Leuk om te zien, maar onze kleren zijn er wel echt mega door gaan stinken. We hebben van alles gegeten, varkensvlees van de bbq, garnalen, Lotuswortel, kip, gefrituurde ei sticks en de lekkerste frietjes die er zijn. Hier deden ze een soort van viskruiden met groene ui snippers.
In het restaurant kwamen we aan de praat met een Peruviaan, een Duitser en een Japanner. De Japanner was erg vriendelijk en bestelde steeds voor iedereen allemaal gerechten die je normaal niet zou eten. Ook bood hij ons allemaal bier aan, het hield niet op. Dus op een gegeven moment gingen we denken dat hij iets van ons wilden, dus bleven we maar wat meer op onze hoede. Via Google translate vroeg hij ons allemaal dingen, maar een gesprek was niet echt te voeren met hem, dus was het allemaal wel apart. Ondanks alles was hij heel vriendelijk en zei hij dat we terug moesten komen naar Japan.
Toen we weg wilden gaan en om de rekening vroegen, bood hij aan om het te betalen. Nu kregen we nog meer een gevoel dat we op moesten passen, maar hij stond er op dat hij zou betalen. Dat heeft hij dus uiteindelijk gedaan en hij bracht ons naar de deur. Hij wenste ons een fijne avond, we bedankten hem, en hij ging naar binnen.
Hij wilde dus totaal niks van ons en bleek dus heel vriendelijk te zijn achteraf. In Nederland had zo'n iemand wat van je willen hebben, maar hier kan het blijkbaar gewoon!:) Dit paste op zich wel in het beeld van vriendelijke, behulpzame Japanners.
Hierna zijn we naar 'huis' gegaan en hebben we nog even gechilld waarna we zijn gaan slapen!
Dit was het weer voor deze dag. Houjeee
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
