Rode oortjes van the Red lights
Blijf op de hoogte en volg Tom & Tamar
15 Januari 2016 | Japan, Tokio
Hello lekkere liefjes,
Voor foto's:
https://goo.gl/photos/qX5LZAWsb6Ux4AD48
'S ochtends hebben we de metro gepakt naar Shinjuku, daar zijn we naar het overheidsgebouw geweest. Hier kon je naar de 45ste verdieping en over de hele stad uitkijken. Het was heel helder en zonnig dus we hoopten nog een glimp van Mount Fuji op te vangen, maar doordat we tegen de felle zon in moesten kijken, is dit helaas niet gelukt.
Hierna gingen we naar het museum van de master miyazak(KIJK ZIJN FILMS VOOR SPIRITED AWAY JE GAAT DOOD ZO AWESOME). Het heet het Gibli museum. Dit is enorm populair en is meestal al weken van te voren uitverkocht en heeft per dag vier rondes om te komen museumen. We hadden heel veel geluk omdat we toch nog kaartjes konden bemachtigen voor de laatste ronde. Na enorm lang te hebben gezocht Hoe we er moesten komen, kwamen we erachter dat ons iq enorm laag is omdat we totaal verkeerd hadden gelezen. Gelukkig konden we nog net een metro en bus halen, waardoor we precies op tijd bij het museum waren. Bij de rij voor de bus stond vooraan naast de rij een heel klein oud omaatje met heftige O benen en een wandelstok. Niemand liet haar voor, dus we dachten dat ze misschien niet in deze bus hoefde. Toen we vroegen of ze voor wilde bedankte ze ons heel vriendelijk. Onze gastheer vertelde later dat dit compleet negeren echt iets is van de mensen uit Tokyo.
Toen we binnen waren in het museum bleek het best klein en vooral stampvol met Japanners. Helaas mochten we in het museum geen foto's maken en kunnen We dus ook niets laten zien. Tom kende de films niet, maar vond het desondanks leuk.Tamar was best teleurgesteld aangezien er maar weinig te zien was en alles alleen in het Japans was. Hierdoor kon je ongeveer de helft van het museum overslaan omdat je er toch niets van begreep.
Een beetje teleurgesteld keerden we terug naar Shinjuku. Om ons enorme verdriet te compenseren zijn we naar het red light district gegaan. We hoopten slutjes in allemaal perv schoolmeisjes outfits etc te zien. Helaas is het niet zoals bij ons op de wallen dat je door de raampjes kan kijken. Wat wel erg leuk was, was dat er naast alle maidcafés(restaurantjes waar je bedient wordt Door meisjes in schoonmaaksterpakjes en de heel kinderlijk doen) en happy ending massages er ook een groot aanbod voor vrouwen is! Op de gevels hangen er net zoals bij de area's voor mannen allemaal foto's met de personen waar je uit kunt kiezen. Alle kerels zagen er enorm vrouwelijk uit, dus echt Hot werden we er niet van. Zo hebben we daar nog een tijdje rond gekeken naar alle gekke dingen.
Toen we "thuis" kwamen, zat Masa er met een Australische vriend van hem. Zijn naam was ook Tom. Tom, Tom, Tamar en Masa hebben toen gezellig nog wat biertjes gedronken en gepraat. Toen we moe waren zijn we keurig burgerlijk gaan slapen. Echt geweldig oké kus
We houden van jullie, maar missen jullie nog totaal niet.
Bye Xoxoxoxo
T & T Services
Voor foto's:
https://goo.gl/photos/qX5LZAWsb6Ux4AD48
'S ochtends hebben we de metro gepakt naar Shinjuku, daar zijn we naar het overheidsgebouw geweest. Hier kon je naar de 45ste verdieping en over de hele stad uitkijken. Het was heel helder en zonnig dus we hoopten nog een glimp van Mount Fuji op te vangen, maar doordat we tegen de felle zon in moesten kijken, is dit helaas niet gelukt.
Hierna gingen we naar het museum van de master miyazak(KIJK ZIJN FILMS VOOR SPIRITED AWAY JE GAAT DOOD ZO AWESOME). Het heet het Gibli museum. Dit is enorm populair en is meestal al weken van te voren uitverkocht en heeft per dag vier rondes om te komen museumen. We hadden heel veel geluk omdat we toch nog kaartjes konden bemachtigen voor de laatste ronde. Na enorm lang te hebben gezocht Hoe we er moesten komen, kwamen we erachter dat ons iq enorm laag is omdat we totaal verkeerd hadden gelezen. Gelukkig konden we nog net een metro en bus halen, waardoor we precies op tijd bij het museum waren. Bij de rij voor de bus stond vooraan naast de rij een heel klein oud omaatje met heftige O benen en een wandelstok. Niemand liet haar voor, dus we dachten dat ze misschien niet in deze bus hoefde. Toen we vroegen of ze voor wilde bedankte ze ons heel vriendelijk. Onze gastheer vertelde later dat dit compleet negeren echt iets is van de mensen uit Tokyo.
Toen we binnen waren in het museum bleek het best klein en vooral stampvol met Japanners. Helaas mochten we in het museum geen foto's maken en kunnen We dus ook niets laten zien. Tom kende de films niet, maar vond het desondanks leuk.Tamar was best teleurgesteld aangezien er maar weinig te zien was en alles alleen in het Japans was. Hierdoor kon je ongeveer de helft van het museum overslaan omdat je er toch niets van begreep.
Een beetje teleurgesteld keerden we terug naar Shinjuku. Om ons enorme verdriet te compenseren zijn we naar het red light district gegaan. We hoopten slutjes in allemaal perv schoolmeisjes outfits etc te zien. Helaas is het niet zoals bij ons op de wallen dat je door de raampjes kan kijken. Wat wel erg leuk was, was dat er naast alle maidcafés(restaurantjes waar je bedient wordt Door meisjes in schoonmaaksterpakjes en de heel kinderlijk doen) en happy ending massages er ook een groot aanbod voor vrouwen is! Op de gevels hangen er net zoals bij de area's voor mannen allemaal foto's met de personen waar je uit kunt kiezen. Alle kerels zagen er enorm vrouwelijk uit, dus echt Hot werden we er niet van. Zo hebben we daar nog een tijdje rond gekeken naar alle gekke dingen.
Toen we "thuis" kwamen, zat Masa er met een Australische vriend van hem. Zijn naam was ook Tom. Tom, Tom, Tamar en Masa hebben toen gezellig nog wat biertjes gedronken en gepraat. Toen we moe waren zijn we keurig burgerlijk gaan slapen. Echt geweldig oké kus
We houden van jullie, maar missen jullie nog totaal niet.
Bye Xoxoxoxo
T & T Services
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
