Tailor and chill in Hoi An
Blijf op de hoogte en volg Tom & Tamar
26 April 2016 | Vietnam, Hoi An
Haiii skatties,
Lekkere picca's:
https://goo.gl/photos/5HaLmBCuZEbze7VQA
Op 25 april hebben we de nachtbus genomen van Nha Trang naar Hoi An. We gingen om 8 uur 's avonds weg en kwamen de volgende ochtend om 6 uur aan. Toen we aankwamen stonden de gebruikelijke mannetjes alweer te wachten om ons met de (motor)taxi naar hun hotel te brengen. Ze zijn erg opdringerig, maar je moet gewoon zeggen dat je al een hotel hebt en wil lopen, dan gaan ze vanzelf weg. We zijn toen zelf rond gaan lopen en zagen een hotel met een binnenzwembad. We vroegen om de prijs en het bleek binnen ons budget te vallen, dus besloten we hier te boeken.
Normaal kan je pas rond twee uur in de middag inchecken bij hotels, maar we hadden geluk en konden er meteen om 6:30 in. Nadat we even hadden ontbeten zijn we nog lekker even een paar uur gaan slapen, aangezien je in een nachtbus ook niet op je best slaapt.
Die middag hebben we een fiets gehuurd bij het hotel en zijn we naar het strand gaan fietsen. Het strand was ongeveer 20 minuten fietsen en het was een erg mooie route. Eenmaal bij het strand aangekomen was alles super commercieel. Er waren allemaal vrouwen die je onderhand van je fiets trokken, want je moest blijkbaar je fiets bij hun parkeren. Het kostte niet heel veel geld, maar ze zette natuurlijk weer veel te hoog in, waardoor je moest afdingen. De hele sfeer rond een strand is dan al minder. Eenmaal op het strand zelf zagen we al tientallen verkopers en wilden ze ons op de ligstoelen hebben. Wij besloten gewoon op ons handdoekje te gaan liggen en vroegen we ons af waarom Hoi An zogenaamd zo chill moest zijn. We hadden namelijk overal gelezen dat de stranden er heel chill waren, maar eigenlijk was het een commercieel gedrocht. Ook scheen onze vorige bestemming vreselijk te zijn volgens alle websites, maar het had eigenlijk het mooiste strand van Vietnam.
Een tip, volg niet de hipster websites, die alles in hokjes indelen. Omdat er Russen in Nha Trang zijn, betekend het niet dat het niet mooi is! Maar goed, we lagen dus op het strand toen er rondom ons heen allemaal kleden werden gelegd. Op letterlijk 5 cm van je voeten, armen en hoofd werden kleden neergelegd waarop locals gingen zitten die eten wilden gaan verkopen. Je werd dus weggepest van het strand. We besloten na een kwartier weg te gaan, omdat we ons niet meteen wilden laten wegpesten. Al met al een kut strand dus, wat veel leek op Scheveningen met alle honderden mensen die er op een kluitje liggen, behalve dat Scheveningen dan leuker was dan dit.
Die avond zijn we door het oude centrum gaan fietsen, wat Hoi An zo beroemd maakt. Dit centrum staat niet voor niets op de Unesco werelderfgoed lijst en was prachtig. Dit is dus de sfeer die de mensen bedoelden bij Hoi An en het was er erg relaxt en heel mooi. We hebben gegeten in een foodhall tussen de locals en hebben heerlijk gegeten! Daarna zijn we verder rond gaan rijden en kwamen we Andy en Claire tegen. We zijn toen met z'n 4'en in een bar gaan zitten en hebben daar heel veel cocktails besteld (buy 1 get 1 free), waarbij we ook nog een gratis fles wodka kregen. Vandaag was het ook voor ons koningsnacht, dus zijn we na deze kroeg naar een kroeg gegaan waar alle Nederlanders zouden komen. Het was hier erg leuk, want alles was oranje en er was alleen maar Nederlandse muziek. Grappig dat dat kan midden in Vietnam. Die avond kwamen we Puck tegen, een vriendin van Tamar, die toevallig ook in Hoi An was. We hebben met haar gechilld en nog met de mensen die we ontmoet hadden.
De volgende dag, King's Day, zijn we naar het strand gegaan met Puck. Wel een ander strand dan gisteren en het was hier een stuk beter. Een stuk minder commercieel, maar daar stond wel tegenover dat we 35 minuten moesten fietsen. Hier hebben we gezellig gezeten en andere mensen ontmoet nadat zij weg ging naar een andere bestemming. We hadden met deze mensen afgesproken om weer naar de Nederlandse kroeg te gaan die avond. Eerst waren we naar huis gegaan om om te kleden en te eten. We hadden in het hotel tegenover gegeten, waar je ook bier kon krijgen voor 12 cent, het goedkoopste tot nu toe. We hebben daar dus wel wat gedronken en uiteindelijk 1,5 liter bier take away genomen voor 80 cent. We hebben het meegenomen naar het hotel waar Claire en Andy zaten, en daar hebben we nog gezellig een uurtje gezeten met hun en andere mensen van hun hotel. Toen zijn we doorgegaan naar de Nederlandse kroeg en hebben we met iedereen die we die dag op het strand hadden ontmoet Koningsdag gevierd!
Op 28 april zijn we in de middag naar een Nederlandse snackbar gegaan bij ons in de straat waar ze een frietje speciaal verkochten. Was net zoals in Nederland, dus waanden we ons weer even thuis! Een paar uur later hebben we een kookcursus gedaan tegenover ons hotel waar we spingrolls, hotpot kip en wantan gemaakt hebben. Het was erg leuk en heel lekker!
De volgende dag zijn we pas kleren gaan maken. Normaal gesproken doen mensen dat meteen als ze aankomen, maar zo slim waren wij niet. Tamar wilde een jurk laten maken en Tom wilde eigenlijk niks. Uiteindelijk hebben we 11 kledingstukken laten maken, waarvan Tom 6, dus we hebben lekker impulsief van alles laten maken. Dit deden we omdat het allemaal vet goedkoop was, 30 euro ongeveer per kledingstuk, dus heeft Tamar een jurk, rokje, 2 spijkerbroeken en een vest laten maken en Tom 3 broeken, 2 blousjes en een Zomerjas. De mensen in de winkel waren heel aardig en hebben alle maten opgemeten en ons geholpen met het uitkiezen van de stoffen. De prijs van alles was in eerste instantie 510 dollar, maar we hebben er nog 90 dollar vanaf kunnen krijgen, dus betaalden we uiteindelijk rond de 385 euro. Prima deal voor 11 kledingstukken die op maat gemaakt zijn!
Op 30 april hadden we het tweede meetmoment en hebben we de kleren aan onze voorkeuren laten aanpassen. We zijn toen naar het strand gegaan en kwamen rond een uur of 5 weer terug om de kleren mee te nemen. Veel kleren waren goed, maar met Tamar haar jurk zeiden ze dat ze het hadden aangepast maar hadden ze niks gedaan. Toms blousjes moesten worden aangepast. Ze werden toen ineens een stuk minder vriendelijk, omdat ze blijkbaar niet echt aan een derde meetmoment doen. Tock kwamen we twee uur later terug voor het derde moment en was Tamar haar jurk okay, haar broeken mwah en Tom kon niet bukken met de blousjes aan. Bij Toms blousjes zeiden ze zelfs dat ze het 4 cm wijder hadden gemaakt bij de oksels, maar het zat precies hetzelfde. We hadden dus geen zin om de discussie aan te gaan en zijn dus maar weggegaan.
We zijn dus al met al redelijk tevreden, maar het had beter gekund! Tamar moet nu nog haar jurk en broeken aan gaan passen bij een andere tailor.
Op 1 mei hebben we in de ochtend de bus gepakt naar Hue. Dit was maar een klein stukje rijden, rond de 4 uur. Eenmaal aangekomen zijn we even wat gaan eten bij een heel lekker sushi restaurant, waar we de dagen er na nog een paar keer zijn terug gekomen. Voor de rest was Hue niet veel aan. Het was in vergelijking met Hoi An compleet sfeerloos. Hue is bekend om haar keizerlijk paleis en de graftombes van oude keizers buiten de stad.
We zagen bij de travel agencies al gauw dat je rond de 40 dollar moest betalen om alle tombes en het paleis te kunnen bezichtigen in een Tour. Dat vonden we wat te veel van het goede, aangezien we al 1000 tempels hebben gezien. We besloten alleen naar het paleis in de stad te gaan, wat leuk was en ook wel mooi, maar niet echt bijzonder. We besloten dus maar gauw te vertrekken naar Phong Nha, waar je veel natuur hebt en de grootste grotten ter wereld.
Miss you all xoxo
Lekkere picca's:
https://goo.gl/photos/5HaLmBCuZEbze7VQA
Op 25 april hebben we de nachtbus genomen van Nha Trang naar Hoi An. We gingen om 8 uur 's avonds weg en kwamen de volgende ochtend om 6 uur aan. Toen we aankwamen stonden de gebruikelijke mannetjes alweer te wachten om ons met de (motor)taxi naar hun hotel te brengen. Ze zijn erg opdringerig, maar je moet gewoon zeggen dat je al een hotel hebt en wil lopen, dan gaan ze vanzelf weg. We zijn toen zelf rond gaan lopen en zagen een hotel met een binnenzwembad. We vroegen om de prijs en het bleek binnen ons budget te vallen, dus besloten we hier te boeken.
Normaal kan je pas rond twee uur in de middag inchecken bij hotels, maar we hadden geluk en konden er meteen om 6:30 in. Nadat we even hadden ontbeten zijn we nog lekker even een paar uur gaan slapen, aangezien je in een nachtbus ook niet op je best slaapt.
Die middag hebben we een fiets gehuurd bij het hotel en zijn we naar het strand gaan fietsen. Het strand was ongeveer 20 minuten fietsen en het was een erg mooie route. Eenmaal bij het strand aangekomen was alles super commercieel. Er waren allemaal vrouwen die je onderhand van je fiets trokken, want je moest blijkbaar je fiets bij hun parkeren. Het kostte niet heel veel geld, maar ze zette natuurlijk weer veel te hoog in, waardoor je moest afdingen. De hele sfeer rond een strand is dan al minder. Eenmaal op het strand zelf zagen we al tientallen verkopers en wilden ze ons op de ligstoelen hebben. Wij besloten gewoon op ons handdoekje te gaan liggen en vroegen we ons af waarom Hoi An zogenaamd zo chill moest zijn. We hadden namelijk overal gelezen dat de stranden er heel chill waren, maar eigenlijk was het een commercieel gedrocht. Ook scheen onze vorige bestemming vreselijk te zijn volgens alle websites, maar het had eigenlijk het mooiste strand van Vietnam.
Een tip, volg niet de hipster websites, die alles in hokjes indelen. Omdat er Russen in Nha Trang zijn, betekend het niet dat het niet mooi is! Maar goed, we lagen dus op het strand toen er rondom ons heen allemaal kleden werden gelegd. Op letterlijk 5 cm van je voeten, armen en hoofd werden kleden neergelegd waarop locals gingen zitten die eten wilden gaan verkopen. Je werd dus weggepest van het strand. We besloten na een kwartier weg te gaan, omdat we ons niet meteen wilden laten wegpesten. Al met al een kut strand dus, wat veel leek op Scheveningen met alle honderden mensen die er op een kluitje liggen, behalve dat Scheveningen dan leuker was dan dit.
Die avond zijn we door het oude centrum gaan fietsen, wat Hoi An zo beroemd maakt. Dit centrum staat niet voor niets op de Unesco werelderfgoed lijst en was prachtig. Dit is dus de sfeer die de mensen bedoelden bij Hoi An en het was er erg relaxt en heel mooi. We hebben gegeten in een foodhall tussen de locals en hebben heerlijk gegeten! Daarna zijn we verder rond gaan rijden en kwamen we Andy en Claire tegen. We zijn toen met z'n 4'en in een bar gaan zitten en hebben daar heel veel cocktails besteld (buy 1 get 1 free), waarbij we ook nog een gratis fles wodka kregen. Vandaag was het ook voor ons koningsnacht, dus zijn we na deze kroeg naar een kroeg gegaan waar alle Nederlanders zouden komen. Het was hier erg leuk, want alles was oranje en er was alleen maar Nederlandse muziek. Grappig dat dat kan midden in Vietnam. Die avond kwamen we Puck tegen, een vriendin van Tamar, die toevallig ook in Hoi An was. We hebben met haar gechilld en nog met de mensen die we ontmoet hadden.
De volgende dag, King's Day, zijn we naar het strand gegaan met Puck. Wel een ander strand dan gisteren en het was hier een stuk beter. Een stuk minder commercieel, maar daar stond wel tegenover dat we 35 minuten moesten fietsen. Hier hebben we gezellig gezeten en andere mensen ontmoet nadat zij weg ging naar een andere bestemming. We hadden met deze mensen afgesproken om weer naar de Nederlandse kroeg te gaan die avond. Eerst waren we naar huis gegaan om om te kleden en te eten. We hadden in het hotel tegenover gegeten, waar je ook bier kon krijgen voor 12 cent, het goedkoopste tot nu toe. We hebben daar dus wel wat gedronken en uiteindelijk 1,5 liter bier take away genomen voor 80 cent. We hebben het meegenomen naar het hotel waar Claire en Andy zaten, en daar hebben we nog gezellig een uurtje gezeten met hun en andere mensen van hun hotel. Toen zijn we doorgegaan naar de Nederlandse kroeg en hebben we met iedereen die we die dag op het strand hadden ontmoet Koningsdag gevierd!
Op 28 april zijn we in de middag naar een Nederlandse snackbar gegaan bij ons in de straat waar ze een frietje speciaal verkochten. Was net zoals in Nederland, dus waanden we ons weer even thuis! Een paar uur later hebben we een kookcursus gedaan tegenover ons hotel waar we spingrolls, hotpot kip en wantan gemaakt hebben. Het was erg leuk en heel lekker!
De volgende dag zijn we pas kleren gaan maken. Normaal gesproken doen mensen dat meteen als ze aankomen, maar zo slim waren wij niet. Tamar wilde een jurk laten maken en Tom wilde eigenlijk niks. Uiteindelijk hebben we 11 kledingstukken laten maken, waarvan Tom 6, dus we hebben lekker impulsief van alles laten maken. Dit deden we omdat het allemaal vet goedkoop was, 30 euro ongeveer per kledingstuk, dus heeft Tamar een jurk, rokje, 2 spijkerbroeken en een vest laten maken en Tom 3 broeken, 2 blousjes en een Zomerjas. De mensen in de winkel waren heel aardig en hebben alle maten opgemeten en ons geholpen met het uitkiezen van de stoffen. De prijs van alles was in eerste instantie 510 dollar, maar we hebben er nog 90 dollar vanaf kunnen krijgen, dus betaalden we uiteindelijk rond de 385 euro. Prima deal voor 11 kledingstukken die op maat gemaakt zijn!
Op 30 april hadden we het tweede meetmoment en hebben we de kleren aan onze voorkeuren laten aanpassen. We zijn toen naar het strand gegaan en kwamen rond een uur of 5 weer terug om de kleren mee te nemen. Veel kleren waren goed, maar met Tamar haar jurk zeiden ze dat ze het hadden aangepast maar hadden ze niks gedaan. Toms blousjes moesten worden aangepast. Ze werden toen ineens een stuk minder vriendelijk, omdat ze blijkbaar niet echt aan een derde meetmoment doen. Tock kwamen we twee uur later terug voor het derde moment en was Tamar haar jurk okay, haar broeken mwah en Tom kon niet bukken met de blousjes aan. Bij Toms blousjes zeiden ze zelfs dat ze het 4 cm wijder hadden gemaakt bij de oksels, maar het zat precies hetzelfde. We hadden dus geen zin om de discussie aan te gaan en zijn dus maar weggegaan.
We zijn dus al met al redelijk tevreden, maar het had beter gekund! Tamar moet nu nog haar jurk en broeken aan gaan passen bij een andere tailor.
Op 1 mei hebben we in de ochtend de bus gepakt naar Hue. Dit was maar een klein stukje rijden, rond de 4 uur. Eenmaal aangekomen zijn we even wat gaan eten bij een heel lekker sushi restaurant, waar we de dagen er na nog een paar keer zijn terug gekomen. Voor de rest was Hue niet veel aan. Het was in vergelijking met Hoi An compleet sfeerloos. Hue is bekend om haar keizerlijk paleis en de graftombes van oude keizers buiten de stad.
We zagen bij de travel agencies al gauw dat je rond de 40 dollar moest betalen om alle tombes en het paleis te kunnen bezichtigen in een Tour. Dat vonden we wat te veel van het goede, aangezien we al 1000 tempels hebben gezien. We besloten alleen naar het paleis in de stad te gaan, wat leuk was en ook wel mooi, maar niet echt bijzonder. We besloten dus maar gauw te vertrekken naar Phong Nha, waar je veel natuur hebt en de grootste grotten ter wereld.
Miss you all xoxo
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
