Famous zijn op de Borobodur

Hallo lekkertjes,

Vandaag zijn we opgestaan, hebben we ontbeten en hebben we in de ochtend rustig aan gedaan. We zijn naar een pizzeria gegaan om wat anders te eten dan het gebruikelijke indonesische voedsel. Hier hebben we een fruitsmoothie gegeten die ons gekilld heeft de week er op, maar daar later meer over!

Later in de middag, rond half 2 zouden we worden opgehaald door een busje die ons naar de Borobodur zou brengen. Dit is een Boeddhistische tempel van rond het jaar 800 die op de Werelderfgoedlijst staat. Interessant dus! Na een klein uurtje rijden kwamen we aan bij de tempel en merkten we al meteen op dat er een heel commercieel gebeuren rond de tempel zit. Je hebt om het complex heen duizenden stalletjes waar allerlei rotzooi verkocht wordt. Niet eens tempel gerelateerde merchandise, maar ook shirts van The Beatles. Dus eigenlijk was het ook een soort van rommelmarkt. Hier kwamen dus veel mensen op ons af, omdat we lekker white as fuck zijn. Was dus niet heel prettig. Ook waren wij de enige op het oog Westers uitziende toeristen daar, wat ons een nog specialere status opleverde.
Eenmaal bij de tempel aangekomen lazen we al enkele bordjes dat je er op een bepaalde manier omheen moest lopen. Tegen de klok in en bij elke verdieping moest er drie keer rond gelopen worden. Toen we bij de tempel aankwamen zagen we al dat dit niet nageleefd werd. Als je het namelijk wel zou naleven zou je uren bezig zijn, want het ding was gigantisch met meerdere verdiepingen. Wij besloten dus ook van elke verdieping een deel te belopen, maar wél tegen de klok in en bij de juiste uitgang eruit!
De tempel was opgebouwd uit duizenden losse stenen die elk bewerkt waren. Er waren allemaal boeddhistische taferelen in uitgebeiteld. Ook pasten de stenen dusdanig op elkaar dat je een groot uitgebeiteld kunstwerk kreeg dat in elkaar overliep. Erg mooi om te zien en super moeilijk om te maken. Ze hebben er waarschijnlijk jaren over gedaan en het is knap hoe ze dit in hun tijd voor elkaar hebben gekregen. Het was wel een architectonisch wonder stukje, vanwaar het dus ook op de werelderfgoedlijst staat. Wat ook erg interessant was, was dat de tempel allemaal klokvormige Boeddha 'beschermers' had. Elke Boeddha was dus goed ingepakt door zo'n soort lampenkap.
Zoals eerder gezegd waren we de enige westerse toeristen tussen allemaal Aziaten. Wij waren dus al snel interessanter dan een werelderfgoed wonder, zodat we een stuk of 15 keer op de foto zijn gegaan. Gelukkig vroegen veel mensen om een foto, maar er waren er ook een aantal bij die zo aso waren om foto's en selfies van je te maken zónder het te vragen. Dan voel je je al gauw een object en dat is minder leuk. Beetje aapjes kijken wordt het dan.
Maar goed, nadat we de tempel hadden gezien wilden we naar de uitgang. Daar werden we al weer opgewacht door de eerste verkopers die op de rand van het terrein stonden. Binnen in het tempelcomplex mochten ze niet komen, dus hadden ze zich allemaal aan het hek verzameld. Nadat we hun van ons hadden afgeslagen moesten we door een netwerk van honderden kraampjes heen die aan de uitgang van de tempel waren 'vast gemaakt'. Je werd dus gedwongen door de markt te lopen en je kon er nergens wat eerder tussen uitsneaken. Handig bedacht door de verkopers, maar wel echt vervelend!

's avonds hebben we samen met één van de meisjes van de homestay gegeten bij een tentje op straat. Ze hadden hele lekkere kipspiespjes met koude limoendrank. Was erg lekker! Daarna hebben we nog wat taartjes gekocht bij een Zwitserse patisserie, dus waren we lekker Europees bezig vandaag met de pizzeria erbij.
Na het eten zijn we met de meisjes van de homestay en nog een Finse gast naar een concert geweest van de leraar van een van de meisjes van de homestay. Zij zat op de kunstacademie en het concert was een generale repetitie voor de PhD van haar leraar. Hij had allemaal muziekstukken zelf gecomponeerd en hij liet het samen met een 50 koppig orkest horen. Het was echt geweldig doei kus