Schandalig gedrag in Saigon
Blijf op de hoogte en volg Tom & Tamar
13 April 2016 | Vietnam, Ho Chi Minhstad
Hai Lekkertjes,
Voor onze knappe koppies:
https://goo.gl/photos/5HaLmBCuZEbze7VQA
De dag erop, 13 april, hebben we ons paspoort met visum teruggekregen en hebben we dus bus gepakt naar Ho Chi Minh, Vietnam. Op deze tocht hebben we weer een dodelijk ongeluk gezien. Ditmaal zagen we 1 dood iemand op de grond liggen, waar een wit laken overheen geslagen werd. Er lag weer een auto in de berm, scooter kapot en een dood persoon onder het bloed op de grond. Wederom reed de buschauffeur hierna als een gek door de straten en haalde hij een paar auto's en bussen in op de verkeerde weghelft. Zo blijf je de ongelukken houden!
Rond acht uur 's avonds kwamen we in Ho Chi Minh stad aan. We hadden geluk want de bus zette ons vijf minuten lopen van ons hotel af. We zaten in een klein steegje dat een echt doolhof was. Het lag naast de uitgaansstraat van Saigon, maar we hadden dus gelukkig geen last van het geluid. Na onze spullen te hebben gedropt zijn we wat gaan eten. Onze eerste Vietnamese gerechten: Pho bo en fresh springrolls! Pho bo is een noodle soep met rund en de springrolls zijn een soort ongebakken loempia's gevuld met in dit geval groenten en garnaaltjes. Beiden waren erg lekker. We zijn toen nog wat gaan drinken en kwamen toen Andy die we ontmoet hadden in Indonesië tegen. Hij was samen met een Nederlands meisje, Claire. Het was echt heel leuk om hem weer tegen te komen op een totaal andere plek. We hebben toen nog gezellig bijgepraat en zijn toen gaan slapen.
De volgende dag waren we erg moe en hebben we niet veel meer gedaan dan films kijken en sushi eten.
Op 14 april zijn we zelf met het openbaar vervoer naar de Cu Chi tunnels gegaan. Hier hebben de Vietnamezen tijdens de Vietnamoorlog gewoond en de Amerikanen verslagen. Ze hebben daar een heel doolhof aan onderaardse tunnels en kamers gebouwd waar het leven gewoon door kon gaan. Je had er letterlijk alles wat het dorp ook bovengronds had. Daarnaast hadden ze overal heel slim boobytraps geplaatst waardoor een indringer al vrij snel gedood werd. De ingangen en zuurstoftoevoer waren enorm goed gecamoufleerd. Je moest perse met een tour door de tunnels. Deze was erg leuk alleen super kort. We hadden namelijk twee uur gereisd en waren na een half uurtje al klaar met de tour. Dat was een beetje matig. Wel was het erg goed onderhouden en mochten wij door de originele ingang heen. De tunnels zijn dankzij de Westerse toerist 20% groter gemaakt omdat sommige mensen anders vast kwamen te zitten. Ze hadden met poppen voorstellingen gemaakt van hoe het leven er vroeger aan toe ging. Daarnaast kregen we een film te zien met originele beelden uit die tijd. Je kon duidelijk merken dat ze trots waren op wat ze hadden gecreëerd en hun gewonnen veldslag. Dit is natuurlijk volkomen terecht want dit dorpje heeft alles op eigen kracht gedaan, wat wij heel bewonderingswaardig vonden.
Om de tunnels was een heel park gebouwd waar je kon zwemmen, wandelen en activiteiten kon doen. Een van de activiteiten vonden wij erg vreemd voor de locatie: namelijk schieten met dikke guns voor extreem lage prijzen. Tegen alle normen en waarden in die onze ouders ons zo goed hebben bijgebracht besloten we het meest onethische ooit te doen. We hebben beiden geschoten met een AK-47 voor ongeveer €1.20 per schot. We kregen beiden gehoorbescherming en mochten schieten. Het geweer zat vast zodat we geen last hadden van de terugslag. Die moet enorm hard zijn geweest want de knal was echt super hard. Zelfs met de gehoorbescherming deed het pijn aan je oren. De man die ons begeleide stond daarintegen lekker zonder bescherming naast ons te chillen.
Beiden waren we ons er natuurlijk erg van bewust hoe fout het was wat we deden op deze plek Hierom hebben we tot alle goden gebeden om vergiffenis en hopelijk hebben we dat ook gekregen. Na weer een twee uur durende tocht terug zijn we lekker gaan eten en erna gaan slapen.
Xoxoxo
Voor onze knappe koppies:
https://goo.gl/photos/5HaLmBCuZEbze7VQA
De dag erop, 13 april, hebben we ons paspoort met visum teruggekregen en hebben we dus bus gepakt naar Ho Chi Minh, Vietnam. Op deze tocht hebben we weer een dodelijk ongeluk gezien. Ditmaal zagen we 1 dood iemand op de grond liggen, waar een wit laken overheen geslagen werd. Er lag weer een auto in de berm, scooter kapot en een dood persoon onder het bloed op de grond. Wederom reed de buschauffeur hierna als een gek door de straten en haalde hij een paar auto's en bussen in op de verkeerde weghelft. Zo blijf je de ongelukken houden!
Rond acht uur 's avonds kwamen we in Ho Chi Minh stad aan. We hadden geluk want de bus zette ons vijf minuten lopen van ons hotel af. We zaten in een klein steegje dat een echt doolhof was. Het lag naast de uitgaansstraat van Saigon, maar we hadden dus gelukkig geen last van het geluid. Na onze spullen te hebben gedropt zijn we wat gaan eten. Onze eerste Vietnamese gerechten: Pho bo en fresh springrolls! Pho bo is een noodle soep met rund en de springrolls zijn een soort ongebakken loempia's gevuld met in dit geval groenten en garnaaltjes. Beiden waren erg lekker. We zijn toen nog wat gaan drinken en kwamen toen Andy die we ontmoet hadden in Indonesië tegen. Hij was samen met een Nederlands meisje, Claire. Het was echt heel leuk om hem weer tegen te komen op een totaal andere plek. We hebben toen nog gezellig bijgepraat en zijn toen gaan slapen.
De volgende dag waren we erg moe en hebben we niet veel meer gedaan dan films kijken en sushi eten.
Op 14 april zijn we zelf met het openbaar vervoer naar de Cu Chi tunnels gegaan. Hier hebben de Vietnamezen tijdens de Vietnamoorlog gewoond en de Amerikanen verslagen. Ze hebben daar een heel doolhof aan onderaardse tunnels en kamers gebouwd waar het leven gewoon door kon gaan. Je had er letterlijk alles wat het dorp ook bovengronds had. Daarnaast hadden ze overal heel slim boobytraps geplaatst waardoor een indringer al vrij snel gedood werd. De ingangen en zuurstoftoevoer waren enorm goed gecamoufleerd. Je moest perse met een tour door de tunnels. Deze was erg leuk alleen super kort. We hadden namelijk twee uur gereisd en waren na een half uurtje al klaar met de tour. Dat was een beetje matig. Wel was het erg goed onderhouden en mochten wij door de originele ingang heen. De tunnels zijn dankzij de Westerse toerist 20% groter gemaakt omdat sommige mensen anders vast kwamen te zitten. Ze hadden met poppen voorstellingen gemaakt van hoe het leven er vroeger aan toe ging. Daarnaast kregen we een film te zien met originele beelden uit die tijd. Je kon duidelijk merken dat ze trots waren op wat ze hadden gecreëerd en hun gewonnen veldslag. Dit is natuurlijk volkomen terecht want dit dorpje heeft alles op eigen kracht gedaan, wat wij heel bewonderingswaardig vonden.
Om de tunnels was een heel park gebouwd waar je kon zwemmen, wandelen en activiteiten kon doen. Een van de activiteiten vonden wij erg vreemd voor de locatie: namelijk schieten met dikke guns voor extreem lage prijzen. Tegen alle normen en waarden in die onze ouders ons zo goed hebben bijgebracht besloten we het meest onethische ooit te doen. We hebben beiden geschoten met een AK-47 voor ongeveer €1.20 per schot. We kregen beiden gehoorbescherming en mochten schieten. Het geweer zat vast zodat we geen last hadden van de terugslag. Die moet enorm hard zijn geweest want de knal was echt super hard. Zelfs met de gehoorbescherming deed het pijn aan je oren. De man die ons begeleide stond daarintegen lekker zonder bescherming naast ons te chillen.
Beiden waren we ons er natuurlijk erg van bewust hoe fout het was wat we deden op deze plek Hierom hebben we tot alle goden gebeden om vergiffenis en hopelijk hebben we dat ook gekregen. Na weer een twee uur durende tocht terug zijn we lekker gaan eten en erna gaan slapen.
Xoxoxo
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
