Huppelen door Ha Long Bay - Reisverslag uit Ðảo Cát Bà, Vietnam van Tom & Tamar - WaarBenJij.nu Huppelen door Ha Long Bay - Reisverslag uit Ðảo Cát Bà, Vietnam van Tom & Tamar - WaarBenJij.nu

Huppelen door Ha Long Bay

Blijf op de hoogte en volg Tom & Tamar

10 Mei 2016 | Vietnam, Ðảo Cát Bà

Hallo Engeltjes,

Voor de picca's:
https://goo.gl/photos/5HaLmBCuZEbze7VQA

Op 9 mei hebben we om 6 uur in de ochtend de bus gepakt naar Halong Bay. Dit gebied is een van de nieuwe zeven wereldwonderen, dus dat wilden we wel bezoeken. Na een trip van 5 uur kwamen we bij het stadje zelf aan. Dit staat helemaal in de stijgers en er worden door tientallen hotels gebouwd en zelfs een supergroot attractiepark. Het zag er allemaal heel kil uit, maar over 5 à 10 jaar sterft het er waarschijnlijk van de toeristen.

We besloten dus de boot te pakken vanuit daar naar een eiland, Cat Ba, wat een stuk mooier scheen te zijn. We moesten eerst met de stadsbus naar de Ferry terminal toe, om uiteindelijk na een uur te moeten wachten de Ferry te kunnen pakken. Dit was een super mooie tocht langs allemaal limestone bergen die in het water stonden. Het was een erg bijzondere tocht, kriskrassend langs al die bergen heen.

Eenmaal aangekomen op het eiland kwamen de taxichauffeurs alweer op ons afgerend. Ze vroegen torenhoger prijzen, dus besloot het meerendeel ban de mensen te wachten op de public bus. Waarschijnlijk was de buschauffeur van de stadsbus vriendjes met de taxichauffeurs, want de bus stond stil en reed maar niet weg. Uiteindelijk hebben we toen, na 3 kwartier onderhandelen, met z'n 11'en een minibus genomen naar het grootste stadje op het eiland. Deze 20 km moesten we afleggen in een veel te klein busje, met te veel mensen én al hun bagage. Dit was dus erg onprettig, maar ook wel gevaarlijk, omdat we de buschauffeur niet eens in z'n rechter achteruitkijkspiegel kon kijken en we langs ravijnen reden..

Nadat we aankwamen in Cat Ba moesten we nog even zoeken en uiteindelijk vonden we 20 minuten sjouwen met onze zware backpacks ons hotel. Toen waren we helemaal uitgeput na zo'n zware dag. Die dag hebben we ook niet veel meer gedaan behalve eten in de avond en een serietje kijken in bed.

Wat leuk was, was dat we een Duits koppel tegenkwamen, waar we in Laos geen afscheid van hadden kunnen nemen. Dit vonden we jammer, aangezien we deze mensen heel aardig vonden en een aantal dagen met ze gereisd hadden op de slowboat. We hadden toen geen contacten uit kunnen wisselen, wat we nu wel hebben kunnen doen!

Ook kwamen we twee collega's van Tamar tegen, die toevallig ook op Cat Ba waren. We hebben die avond gezellig met hun gedronken en gepraat, en hadden besloten om de dag er op een cruise te maken met z'n vieren.
Voor de cruise moesten we vroeg opstaan. Wij waren al rond 5 uur wakker door de onweer, waarna we door de spanning niet echt meer verder konden slapen. We zouden die dag het water opgaan in boten waarvan je niet zeker weet of ze betrouwbaar zijn. Sommige Vietnamese cruise-operators kopen namelijk de instanties om die de boten jaarlijks moeten checken.. Voor hetzelfde geld zit je dus op een slechte boot en na ons avontuur met de bijna zinkende slowboat in Laos, zijn we dus wat terughoudender geworden.

Gelukkig stopte het rond half 8 met stormen, zodat we in ieder geval droog naar het kantoor van de cruise-operator konden lopen. Daar waren ook de collega's van Tamar, waarna we met nog een aantal anderen in een busje naar de haven zijn gereden. Daar aangekomen stapte we onze boot op met nog 15 anderen. Dit waren allemaal jongeren tussen de 20 en 30 jaar oud en sommigen beginnen al om half 9 alcohol te drinken. Het zou een echte booze cruise gaan worden dus.

Tijdens de tocht zijn we langs heel wat mooie limestone gebergten gevaren en hebben we van dit prachtige natuur fenomeen kunnen genieten. Wat wel opviel is dat er ongelofelijk veel rotzooi in het water dreef. Allemaal plastic flesjes, rubber handschoenen, you name it. Dit deed wel echt afbreuk aan de omgeving.

Even later gingen we ook nog kanoën door de rotzooi heen. Dan zit je in zo'n mooi gebied, maar wordt het daardoor wel een beetje verpest.
Bij het punt waar je kon kanoën lag op het oog een best lieve hond. Het was een soort labrador-achtige hond, dus het zag er zo op het eerste oog wel lief uit. Toch ging de hond grommen en beet hij Tom zelfs nog in z'n arm. Het was niet echt bijten, maar meer dat de tand keihard tegen het bot kwam. Geen gevaar voor rabiës dus, maar wel even spannend. Hierna zijn we voorzichtiger omgegaan met honden.
Verder had je onder de vlonder nog een gigantische vis liggen die gevoerd werd. Deze vis was echt mega, wel anderhalve meter lang.

Na het kanoën zijn we nog naar monkey island gegaan. Dit is een eiland waar veel makaken wonen die door het overmatige eten agressief worden. De toeristen geven ze veel te veel eten, zodat die beesten heel dik en boos zijn. We waren daar op het eiland aan het zwemmen, toen er een aantal makaken op de handdoeken afgingen op zoek naar eten. Als je ze wilde wegjagen kwamen ze met hun ontblote tanden op je afgerend. Ze aten hier je eten op en dronken zelfs je bier op. Hier hebben we ook nog een filmpje van in de foto map.

Voor de rest hebben we die week een aantal dagen aan het strand gelegen en in de avond lekker gegeten.

Xoxoxo

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Vietnam, Ðảo Cát Bà

Tom & Tamar

wereldriez

Actief sinds 08 Jan. 2016
Verslag gelezen: 209
Totaal aantal bezoekers 11680

Voorgaande reizen:

09 Januari 2016 - 07 Juni 2016

5 maanden chillen in Azië

Landen bezocht: