Mooie Eilandjes en vet zielige Tamar
Blijf op de hoogte en volg Tom & Tamar
18 Februari 2016 | Maleisië, Kota Kinabalu
Hello perty peeps
Voor de piccas en filmpas: https://goo.gl/photos/qiK23dV1pRKtZ7DR6
De dag erop, 18 februari, deed Toms telefoon het zomaar weer en zagen we dat er voor de kust van KK allemaal beeldschone eilandjes lagen waar je day trips naartoe kon maken met bootjes die vanuit KK gingen. Deze eilandjes waren werkelijk schitterend en foto's daarvan kan je in elk reistijdschift plaatsen. Deze eilandjes zijn tot nu toe wel echt de mooisten, met de witte stranden, helderblauw water, jungle en goed koraal. We gingen die dag naar Sapi toe, één van de eilanden waar je goed kon hiken, naast zwemmen en snorkelen. We kwamen aan en zagen, helaas, overal weer de passieve chinezen die niks anders doen dan foto's maken, in de schaduw eten, want oh je zou maar eens bruin worden en heel eventjes twee meter het water ingaan met 70 reddingsvesten aan. Ons geluk was dat deze luie mensen niet verder gaan dan de boot waar ze afgezet worden, waardoor het hele eiland leeg was behalve de honderden chinezen op een paar vierkante meter in de buurt van de pier.
We zijn dus maar snel weggelopen en zagen al snel dat je er kon ziplinen. We hadden dit beiden nog nooit gedaan en dit bleek ook nog eens de langste van eiland naar eiland zipline route ter wereld te zijn. Je ging echt van het mooiste naar het andere mooiste eilandje toe d.m.v. te ziplinen. Echt super vet!!
Nadat we dit hadden gedaan, zijn we aan onze eerste jungletocht op Borneo begonnen. We zagen al snel een karavaan van 3 meter lang, wat wel indrukwekkend was, want dit was meteen het grootste dier wat we ooit wild hebben gezien. Daarna hebben we echt bijna niks gezien in de jungle, dus dat was een beetje een bummer. We zagen alleen een paar salamanders, mieren en 1 vogel. We wisten dat wilde dieren schuw zijn, maar zo schuw hadden we niet verwacht.
Na de jungle trek zijn we gaan snorkelen en hebben we heel mooi koraal en leuke kleurrijke visjes gezien. Echt een aanrader!
Om 16:00 uur moesten we weer met de boot terug naar KK. Dit was makkelijker gezegd dan gedaan. Er was een gigantische stroming en er waren veel golven. In plaats van rustig te varen onder deze condities, gingen we volle kracht vooruit, dus beukten we alleen maar op en neer door het water. Helemaal niet prettig en zelfs best wel eng. Je werd ook helemaal nat en door de snelheid van het bootje verloren mensen petten.
Op 19 februari zijn we naar een ander eilandje gegaan, Mandukan, of iets in die richting. Hier besloten we alleen te gaan zonnen en snorkelen, wat echt geweldig was. Helemaal alleen op het strand, de Chinezen lekker op een kluitje aan de andere kant van het eiland, zaten we op het witte zand. We hebben lekker gerelaxt en heel veel gesnorkeld.
Eenmaal aangekomen, na weer een vervelende bootrit, zagen we dat we beiden een beetje verbrand waren. We waren btw alleen verband op onze rug en benen door het snorkelen. Tom was een beetje verbrand en Tamar pas voor het eerst in haar leven, maar dan meteen echt mega erg. Ze was zo rood als een kreeft en alles deed pijn. Echt vet zielig, huil nog maar eens voor haar, want ze vind zichzelf nog steeds zielig een maand later.
Die avond hebben we gegeten en heeft Tamar meer gehuild om haar zieligheid.
Echt zo zielig kus
Voor de piccas en filmpas: https://goo.gl/photos/qiK23dV1pRKtZ7DR6
De dag erop, 18 februari, deed Toms telefoon het zomaar weer en zagen we dat er voor de kust van KK allemaal beeldschone eilandjes lagen waar je day trips naartoe kon maken met bootjes die vanuit KK gingen. Deze eilandjes waren werkelijk schitterend en foto's daarvan kan je in elk reistijdschift plaatsen. Deze eilandjes zijn tot nu toe wel echt de mooisten, met de witte stranden, helderblauw water, jungle en goed koraal. We gingen die dag naar Sapi toe, één van de eilanden waar je goed kon hiken, naast zwemmen en snorkelen. We kwamen aan en zagen, helaas, overal weer de passieve chinezen die niks anders doen dan foto's maken, in de schaduw eten, want oh je zou maar eens bruin worden en heel eventjes twee meter het water ingaan met 70 reddingsvesten aan. Ons geluk was dat deze luie mensen niet verder gaan dan de boot waar ze afgezet worden, waardoor het hele eiland leeg was behalve de honderden chinezen op een paar vierkante meter in de buurt van de pier.
We zijn dus maar snel weggelopen en zagen al snel dat je er kon ziplinen. We hadden dit beiden nog nooit gedaan en dit bleek ook nog eens de langste van eiland naar eiland zipline route ter wereld te zijn. Je ging echt van het mooiste naar het andere mooiste eilandje toe d.m.v. te ziplinen. Echt super vet!!
Nadat we dit hadden gedaan, zijn we aan onze eerste jungletocht op Borneo begonnen. We zagen al snel een karavaan van 3 meter lang, wat wel indrukwekkend was, want dit was meteen het grootste dier wat we ooit wild hebben gezien. Daarna hebben we echt bijna niks gezien in de jungle, dus dat was een beetje een bummer. We zagen alleen een paar salamanders, mieren en 1 vogel. We wisten dat wilde dieren schuw zijn, maar zo schuw hadden we niet verwacht.
Na de jungle trek zijn we gaan snorkelen en hebben we heel mooi koraal en leuke kleurrijke visjes gezien. Echt een aanrader!
Om 16:00 uur moesten we weer met de boot terug naar KK. Dit was makkelijker gezegd dan gedaan. Er was een gigantische stroming en er waren veel golven. In plaats van rustig te varen onder deze condities, gingen we volle kracht vooruit, dus beukten we alleen maar op en neer door het water. Helemaal niet prettig en zelfs best wel eng. Je werd ook helemaal nat en door de snelheid van het bootje verloren mensen petten.
Op 19 februari zijn we naar een ander eilandje gegaan, Mandukan, of iets in die richting. Hier besloten we alleen te gaan zonnen en snorkelen, wat echt geweldig was. Helemaal alleen op het strand, de Chinezen lekker op een kluitje aan de andere kant van het eiland, zaten we op het witte zand. We hebben lekker gerelaxt en heel veel gesnorkeld.
Eenmaal aangekomen, na weer een vervelende bootrit, zagen we dat we beiden een beetje verbrand waren. We waren btw alleen verband op onze rug en benen door het snorkelen. Tom was een beetje verbrand en Tamar pas voor het eerst in haar leven, maar dan meteen echt mega erg. Ze was zo rood als een kreeft en alles deed pijn. Echt vet zielig, huil nog maar eens voor haar, want ze vind zichzelf nog steeds zielig een maand later.
Die avond hebben we gegeten en heeft Tamar meer gehuild om haar zieligheid.
Echt zo zielig kus
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
